Anna
Geboren in DR Congo in 2001
De sociale Anna kan overweg met iedereen. Ze trekt haar plan in onbekende gezelschappen en zoekt verbintenissen tussen mensen waar ze - op het eerste zicht - niet lijken te bestaan. Anderen spreken haar gemakkelijk aan.
Geboren in RDCongo groeide ze op in het verre Landen, een gemeente op de grens tussen Vlaams-Brabant en Limburg.
Als eerste zwarte familie in de omgeving werd het vooral 'afstemmen en aftoetsen' met buren en omgeving. 'Zij met ons, wij met hen'. Wellicht ondekte ze zo haar social skills.
"Waarom is het zo moeilijk om elkaar beter te leren kennen? Wat in Brussel lukt, kan toch elders? Hoe meer diversiteit, hoe meer mensen met elkaar kùnnen omgaan."
Voor we naar Landen verhuisden, woonden we een tijdje in Brussel. Ik ging ervan uit dat iedereen wel gewend was aan kleur in de straat. Niet dus. Mensen wisten echt niet hoe ze met ons moesten omgaan. Ze leken ons soms geen normale mensen te vinden... Op school was het onmiddellijk 'wow'. Iedereen keek naar je, iedereen wou je aanraken en er volgden commentaren als: 'Als ik je aanraak, wordt ik straks ook bruin.' Ik begreep er als kleine meid werkelijk niks van. Waarom gedroegen mensen zich zo raar?
Maar de school in Landen viel uiteindelijk wel mee. Soms werd ik pijnlijk 'die andere'. Bij het inoefenen van dansjes voor schoolfeesten. Dan werd ik sowieso ingeschakeld. 'Want Anna, jij kan dat, da's je bloed. Zwarte mensen kunnen dansen.' En laat dàt nu net niet het geval zijn...
Ik ben nu student sociaal werk aan de Erasmushogeschool van Brussel. Eigenlijk wilde ik in de modewereld terecht komen, maar mijn moeder raadde me dat af. Te lastig om goed de kost te verdienen en ik moest mijn toekomst voor ogen houden.
Tijdens de weekends werk ik bij Ikea op de klantendienst. Echt, 'I love it!' Ik ben daar goed in, ik ben daar op mijn gemak! Niemand maakt er een onderscheid tussen man of vrouw en we hebben allemaal dezelfde kansen om door te groeien.
Ik merk wel dat er in de maatschappij soms minder van zwarte vrouwen wordt verwacht. Je gaat niet direct dezelfde kansen krijgen om je in dit of dat domein te bewijzen. Er wordt snel vanuit gegaan dat jij minder kan. Dat is spijtig.
"Geef niet op, geloof in jezelf en ken je waarde. Laat anderen jou niet demotiveren in wat je wil bereiken. Het komt goed!"
En soms wordt er effectief op je neergekeken. Ik ondervond dat al een paar maal. Wanneer je in een sjiekere buurt iets gaat eten of zo. Je ziet mensen dan luidop denken: 'Wat komt ZIJ hier doen?' Nu, dat maakt mij niet uit. Als ik daar ben, betekent het dat ik daar kàn zijn.
Ik spreek perfect Nederlands, Frans, Engels en Lingala en op mijn identiteitskaart staat dat ik Congolese ben omdat ik in DRCongo geboren ben. In de feiten ben ik een pure Belg want ik groeide hier op vanaf mijn drie jaar. Ik weet alles van de Belgische cultuur en voel me eerder Belgische dan Congolese. Tot nu toe heb ik nooit werk gemaakt van mijn aanvraag tot Belgische nationaliteit. Het leek me zo absurd; België is mijn thuis, ik woon hier al zolang ik het me kan herinneren. Maar tegenwoordig zie ik het duidelijker - wanneer ik mijn Congolese identiteitskaart bovenhaal - hoe er anders naar mij wordt gekeken. Dat merk ik enkel in België. Want ik reis enorm veel en heb een Congolees paspoort. Nergens kan iemand dat wat schelen, behalve in België. Daar is een Congolese ID 'Ew'.
Er zijn mensen uit Landen en Limburg die niet naar Brussel durven komen. Ze denken dat ze direct bestolen zullen worden zodra ze van de trein stappen! Ze leven echt vanuit stereotypen.
Diversiteit en contacten met andere nationaliteiten is hun totaal ontsnapt. Hun verhalen over 'die anderen' zijn dezelfde als hun oma of opa vertelden. Waarom is het zo moeilijk om elkaar beter te leren kennen? Wat in Brussel lukt, kan toch elders? Hoe meer diversiteit hoe meer mensen met elkaar kùnnen omgaan.
Als jonge vrouw kan ik iedereen zeggen: 'Geef niet op, geloof in jezelf en ken je waarde. Laat anderen jou niet demotiveren in wat je wil bereiken. Het komt goed!'
Van mezelf ontdekte ik dat ik sociaal en verbaal goed mijn plan trekken. Ahh, échte social skills! En ik ben er trots op.