Aurore

Geboren in Rwanda in 1986

"Heb een droom, plan hem, voer hem uit"

Toen ik 10 jaar was, zagen mijn ouders zich genoodzaakt Rwanda te verlaten, door de oorlog. Ik herinner me nog dat ik dacht dat alle witte mensen albino's waren. In Rwanda zie je niet veel witte mensen...

Toen we hier aankwamen, was mijn nonkel hier al, wat het voor mijn ouders makkelijker maakte om hun weg te vinden in het systeem. We werden goed opgevangen door de kerkgemeenschap in ons dorp, ze gingen zelfs overboord, met kleren en dergelijke, tot ze zelfs een kijkje wilden nemen in ons gezinsbudget.

Op school maakte ik al snel nieuwe vriendinnen, we dansten samen - eerst de Spice Girls, later K3 - en we namen deel aan free podia. Ik dans nog steeds graag, maar op een podium kruipen is er momenteel niet bij.

Mijn ouders stimuleerden ons altijd om op het hoogst mogelijke niveau te blijven studeren, wat resulteerde in constant goede resultaten op mijn toetsen en uiteindelijk mijn studie economische wetenschappen in Leuven en Brussel. Ik wist dat ik niet arm wou zijn en dat was genoeg motivatie om te slagen met onderscheiding: vrienden vertelden me dat je met een masterdiploma op zak, je genoeg geld kan verdienen om een alleenstaand huis met een zwembad te kopen. Ik wil even laten vermelden dat dit niet klopt!

Vroeger had ik de ambitie om een soort Afrikaanse Unie op te richten, zoals de Europese Unie, of de USA, maar ik ondervond al snel dat dit niet kan door de corruptie. Hier in het westen is er ook veel corruptie, maar mensen moorden elkaar niet uit of sterven niet van de honger. Bovendien zouden dezelfde problemen de kop opsteken als in de EU: de instap gaat vrij vlot, maar nadien rijzen de problemen. Of je kampt met problemen zoals in Amerika waar de kloof tussen arm en rijk gigantisch is.

Wanneer we aan die stereotypes werken en ze kunnen wegwerken uit de maatschappij, zou er een betere vertegenwoordiging komen in hogere functies. Dan gaan mensen misschien op een positievere manier voor mensen met een kleur kiezen. 

Ik krijg heel vaak de vraag of ik geadopteerd ben, omdat ik een masterdiploma behaalde. Ik vertel mensen dan dat mijn zus een PhD behaalde en dat we niet geadopteerd zijn. Alsof zwarte mensen geen hersenen hebben? In het leven geraak je vooruit op basis van wat je hebt en van hoe hard je werkt. Tijdens mijn opleiding leerde ik heel wat mensen kennen die in de hogere lagen van de bevolking leefden, en nu nog steeds leven. Ik kan je zeggen dat het leven niet voor iedereen met gelijke kansen begint.

Men zou naar scholen moeten gaan en kinderen hierover inlichten: als je ouders niet tot de rijkere laag van de bevolking behoren, moet jij harder werken om vooruit te geraken, dan je medeleerling die financiële steun krijgt van zijn ouders. Dit probleem heeft niets te maken met kleur, maar met "klasse". Racisme is in ons land vaak gebaseerd op het verborgen klassensysteem. De arme witte mensen ondervinden quasi dezelfde problemen als de gemiddelde zwarte mensen. Het gebrek aan toegang tot en kennis over een aantal kernbegrippen, ontneemt hen de noodzakelijke tools om de maatschappelijke ladder te beklimmen.

Er kan meer inclusie komen in de maatschappij wanneer we aan jongeren tonen wat zij kunnen, los van hun ouders en hun beroep.

Het stereotype van de "luie zwarte mens, die alleen maar plezier wil maken" is er een dat vaak terugkomt. Mensen lijken verbaasd over mijn werkethos. Dit brengt met zich mee dat als iemand zegt dat ik een fantastische job geleverd heb, ik mij steevast afvraag: 'Voor een zwart persoon? Of in het algemeen?'

Het zou zo veel makkelijker zijn voor de zwarte medemens, als we ons meer konden identificeren met anderen in de hogere echelons van de maatschappij. In Belgische bedrijven is dat toch zeer uitzonderlijk. Bij grote multinationals vind je meer representatie, maar nog steeds te weinig om echt gezien te worden.

Bovendien heeft het idee dat zwarte mensen het minder goed doen zich blijkbaar ook in mijn brein genesteld. Ik herinner me toen ik een een appartement wou verhuren en ik onmiddellijk aan een witte vrouw dacht als ideale huurder. Want witte mensen zijn netjes, en vrouwen zeker. Dan zou ik als eigenaar geen problemen mee krijgen.

Dit beeld van 'de betere witte mens' komt vast doordat ik zelf geconfronteerd werd met het beeld dat mensen hebben over zwarte mensen. Zoals die keer dat ik een goed sollicitatiegesprek had maar niet werd aangeworven omdat mijn Nederlands niet goed genoeg was... Ik behaalde mijn master in het Nederlands! Of toen ik een kot wilde huren, ik ging kijken en de huisbaas vertelde dat het reeds verhuurd was. Bij mijn thuiskomst belde diezelfde huisbaas me op met de vraag wanneer ik het kot kwam bezichtigen. Hij had niet door dat ik dezelfde zwarte jongedame was die net langs geweest... Wanneer we aan die stereotypes werken en ze kunnen wegwerken uit de maatschappij,  zou er een betere vertegenwoordiging komen in hogere functies. Dan gaan mensen misschien op een positievere manier voor mensen met een kleur  kiezen.

Met mijn bedrijfje Mahoro Invest, probeer ik mensen aan te moedigen om te investeren, zodat er op termijn meer gekleurde mensen de weg naar de privé huizenmarkt vinden. Ik ben ervan overtuigd dat investeren in vastgoed en het later verhuren, de beste strategie is om rijkdom op te bouwen. 

Betekent dit dat ik me meer Afrikaan dan Belg voel? Ik voel me vooral Vlaming. Vlamingen zijn volgens mij spaarzamer dan Walen (een stereotype, ik weet het...), maar ik heb ook positieve eigenschappen die volgens mij typerend zijn voor Afrikanen, met name mijn goed humeur en positieve houding. Datzelfde zie je echter ook bij Russen, die weten pas hoe je moet feesten!

Het is wel zo dat vooroordelen me meer naar het Afrikaanse kamp duwen. Wanneer er in de VS alweer een zwarte persoon wordt vermoord, spreken mensen mij hierover aan... Alsof ik elke zwarte persoon op de wereld persoonlijk ken.

Witte mensen - en dan vooral mannen - hebben de luxe dat als ze fouten mogen maken. Dan nemen ze zij zogenaamd hun verantwoordelijkheid op. Wanneer een zwarte, een Oost-Europeaan, een Marokkaan... iets mispeutert, wordt iedereen binnen die gemeenschap of cultuur scheef bekeken. Dit geldt ook voor vrouwen in het algemeen. Denk maar aan zwangerschappen: als één vrouw kiest voor een gezin in plaats van een carrière, gaan werkgevers sneller minder vrouwen aannemen om die reden. Daar hoeven witte mannen zich ook geen zorgen over maken.

Gelukkig sta ik positief in het leven. Ik ben goed omringd, met een positief ingestelde familie. Wij zijn geen slachtoffers, wij willen vooruit in het leven. Met Mahoro Invest wil ik anderen ook vooruit helpen in het leven. Hoe sneller mensen aan hun droom beginnen te werken, hoe sneller ze die waarmaken.