"Iedereen heeft een eigen uniek talent.  En als we onze talenten samenbrengen, gaan we een betere wereld krijgen." 

Ik was zes jaar toen ik naar België kwam. De eerste jaren had ik op school veel last van pesterij. Ik was heel timide, heel op mezelf. In het derde leerjaar heeft mijn mama gezegd: "Bélise, nu moet je voor jezelf opkomen. Ik ben er voor jou, maar dit is een weg die je alleen moet gaan". Eigenlijk heeft ze mij toen geleerd om voor mezelf op te komen.

Ik heb de lagere school hier in België in het Frans gedaan en daarna in Halle verder gestudeerd. Na mijn middelbaar heb ik Rechten gestudeerd aan de universiteit van Leuven.

Na mijn studie Rechten ben ik beginnen werken in een team waar zowel IT'ers als juristen in zaten, zo ben ik me in IT beginnen verdiepen en ik merkte dat ik dat graag deed. Ik ben dus toevallig in de digitale sector terecht gekomen. Dat is nog altijd een mannenwereld maar het is vooral een leuke wereld, en ik vind dat vrouwen dat moeten weten. Daarom probeer ik nu meer vrouwen in de STEM te krijgen: studies rond wiskunde, IT, ingenieur... Dus ik ga aan tafel zitten met jonge vrouwen die nog aan hun carrière moeten beginnen en vertel hen over mijn ervaringen. Ik probeer hen warm te maken voor het digitale, niet alleen het ontwikkelen maar ook alles wat errond gebeurt. Ik denk dat dat onze toekomst is!

"De deur is niet op slot. Je kan die opendoen, ga ervoor! Als jij toont: ik geloof erin, zullen de mensen rondom jou er ook in geloven."

Ik ben extravert en ik zie het eigenlijk niet dat ik minder kansen heb, ik ga er gewoon voor! Gender stereotypen maken dat vrouwen minder snel geneigd zijn om een carrière te hebben in ICT, maar ik wil net tonen dat het mogelijk is en dat we welkom zijn! Ook al kom ik op het werk terecht in een team van 20 mannen, ik ga mee aan tafel zitten, ik geef mijn mening en toon wat ik kan. Eens ze jou kennen, lukt het Maar je moet zelf de stap zetten naar hen toe. De deur is niet op slot. Je kan die opendoen, ga ervoor! Als jij toont: ik geloof erin, zullen de mensen rondom jou er ook in geloven.

Ik heb al wel te maken gehad met stereotype ideeën over Afrikaanse vrouwen. Toen ik zwanger was, vroegen ze mij geregeld het hoeveelste het was..."want jullie hebben er toch altijd veel". Ook nu we er 'maar' twee hebben, wordt dit als raar bekeken.

Maar er zijn ook positieve ervaringen. In het secundair waren de meisjes in mijn klas fier dat ze een zwarte vriendin hadden, dus ik werd overal uitgenodigd en ik mocht naar elk verjaardagsfeest gaan. Of soms vroeg iemand om thuis langs te komen en eventjes met de oma te praten, want die was in Congo geweest...

"Mijn boodschap aan jonge vrouwen is: laat je stem horen! Jouw stem is even belangrijk als de andere."

Ik woon al meer dan 30 jaar in België en ik voel me even goed een Belgische vrouw als Rwandees door mijn roots. Ik heb een traditionele trouw gehad, ik spreek mijn eigen moedertaal en die leer ik ook aan mijn kinderen. Dus ik voel me niet meer het één of het ander. Ik probeer van de twee iets unieks te maken.

Deze zomer ga ik naar Zuid-Afrika met mijn kindjes. Op tv zie je alleen maar honger en miserie in Afrika, maar ik wil mijn kinderen ook een ander Afrika laten zien: de samenhorigheid, het respect voor elkaar, mekaar helpen. De mooie gebouwen ook, respect voor de dieren...

Ik werk ook mee met de organisatie van een Boot camp voor vrouwen tussen 24 en 30 jaar. Jonge vrouwen krijgen gedurende 12 maanden een mentor die hen begeleidt om meer zelfvertrouwen te krijgen. Die neemt hen eigenlijk een beetje bij de hand: hoe doe je dat om aan deuren te gaan kloppen? Bij wie moet je zijn? Wanneer is het een succes?

Mijn boodschap aan jonge vrouwen is: laat je stem horen! Jouw stem is even belangrijk als de andere. Iedereen heeft een eigen uniek talent, en dat moet je uitstralen. Be yourself! Geloof in jezelf! En als we onze talenten samenbrengen, gaan we een betere wereld krijgen.